تمام شد
تسليمْ شدگان را خواهم بخشيد
خشم آورانِ خاموش را خواهم بخشيد
خستگان را شفا خواهم داد
و عدالت خواهم آورد
پس شما شكستْ خوردگان
به خانه هاي خويش باز گرديد
دانايي و محبت را به ياد آوريد
منزلتِ عزيزِ آدمي را به ياد آوريد
من خشنوديِ بي پايانِ خداوندم
براي كشتن و كينه توزي نيامده ام
فرمانروايي كه همدلِ مردمانِ خويش نباشد
سيه روزتر از هميشه
سرنگون خواهد شد

پس از قول من بگوييد
به جبارانِ اين جهان بگوييد
كه از ضلمتِ خويش
حتي پلاسِ پاره اي به گور نخواهيد بُرد
به آن ها بگوييد
كه از گُرده كبودِ تازيانه فرو شويد
ورنه عطرِ هوا حتي
با شما همدلي نخواهد كرد

هشدارتان مي دهم:
او كه به كشتن آزادي بيايد
هرگز از هوايِ اَهورا خوشبو نخواهد شد
بخشوده نخواهد شد
بزرگ نخواهد شد
اين سخن من است
من پسر ماندانا و كَمبوجيه
كه جهان را به جانبِ عدالت و آزادي فرا خوانده ام
كه انسان را به جانبِ آرامش و اعتماد فرا خوانده ام

پس فرمان دادم تا صخره هاي سهمگين را
از مقابل گام هاي خستگان بردارند
رودها را روانه كنند
جلگه ها را بيارايند
پرندگان در آزادي و
آدمي به آسودگي شود
من، كوروشِ هخامنش
فرمان دادم كه بر مردمان مَلال مَرَوَد
زيرا مَلالِ مردمان
مَلالِ من است
زيرا شادمانيِ مردم
شادمانيِ من است

من پيام آورِ اميد و شادماني را
دوست دارم
پيروزي باد بر سكونِ سايه را
دوست مي دارم
خنياگران و گهواره بانان را
دوست مي دارم
خوشه چينان و درودگران را
دوست مي دارم
محبتِ مردمان و آزاديِ آوازشان را
دوست مي دارم
من راستي و دُرُستي را
دوست مي دارم

پس به آيندگان و نيامدگان بگوييد
او كه دوست مي دارد
دوست داشته خواهد شد
و او كه بر مردمانش ستم كند
ديري نمي رود كه راه به دوزخ خواهد گشود

بگذاريد هر كسي به آيين خويش باشد
زنان را گرامي بداريد
فرودستان را دريابيد
و هر كسي به تكلم قبيله خود سخن بگويد
آدمي تنها در مقامِ خويش به منزلت خواهد رسيد

گسستن زنجيرها آرزوي من است
رهايي بردگان و عزتِ بزرگان آرزوي من است
شكوهِ شب و حرمت خورشيد را گرامي مي دارم
پس تا هست
شب هايتان به شادي و
روزهاتان رادزدارِ رهايي باد
اين فرمان من است
اين واژه، اين وصيتِ من است
او كه آدمي را از مأواي خويش براند
خود نيز از خوابِ خوش رانده خواهد شد
تا هست
هوادارِ دانايي و تندرستي باشيد
من چنين پنداشته
چنين گفته
چنين خواسته ام

مَزمورِ مساوات
كتابِ من است
حقيقتِ بي زوال
سلوكِ من است
من هخامنشم
هخامنشِ خِرَد
هخامنشِ بي خلل

خدمتْ گذارِ زنان و زندگي بخشِ بينايان منم
منم كه برايتان نان و خانه و اميد آورده ام
پس به نماز نياكانِ خويش باز خواهم گشت
و مي دانم كه نور و ستاره
سلطنت خواهند كرد
من از پي آزموني بزرگ
به بالا آمده ام
من از عبرت سنگ با آينه سخن گفته ام
اين گفته من است
كوروش پسر ماندانا و كَمبوجيه
كه شما را به نمازِ مياكانِ خويش مي خواند

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: